“Wat je werkelijk bent, verblijft boven de berg en zwerft met de wind”. Kahlil Gibran
Als je wilt weten wie ik ben, luister dan naar het lied Creation rechts onderaan de pagina. Het is ontstaan na een droom waarin ik met mijn armen wijd bezong dat ik de maan was.
Aanvullend vertel ik hieronder over mijn levensloop:
Mijn naam is Marion Kuipéri (1959), ik ben na 25 jaar samenwonen getrouwd met mijn jeugdliefde en ben moeder van drie prachtige zonen, mijn grootste leermeesters.
Na mijn studie pedagogische wetenschappen ben ik een aantal jaren werkzaam geweest in de adoptiewereld, eerst bij de bemiddeling rond de plaatsing van adoptiekinderen, later bij de voorlichting aan aspirant adoptie ouders.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Onverwachte wendingen:
Net als het labyrint bestaat een levenspad uit onverwachte en verrassende wendingen. Toen mijn kinderen klein waren, heb ik mijn baan opgezegd omdat één van hen altijd huilde als ik er niet was. Dit was één van de moeilijkste en beste beslissingen in mijn leven, achteraf gezien.
In diezelfde tijd kreeg ik het verzoek om vrienden te trouwen als Babs (buitengewoon ambtenaar burgerlijke stand), wat ik erg leuk vond. Ook vroeg een vriendin mij om mee te werken aan een boek voor meisjes en hun ouders over het vieren van de eerste menstruatie, wat jaren later resulteerde in het boek “Hoera ik ben ongesteld! Help ze wordt volwassen.”
Rituelen kwamen als vanzelf op mijn pad, niet in de laatste plaats door de Vrije school waar mijn kinderen op zaten. Ik ontdekte dat als de overgangsmomenten in een leven voldoende aandacht krijgen, het makkelijker is een volgende ‘nieuwe’ fase in te stappen.
Al gauw wist ik dat ik me niet wilde beperken tot rituelen rond één bepaalde gebeurtenis maar dat het juist de verschillende overgangssituaties in het leven zijn waartoe ik me aangetrokken voelde.
Ik besloot me bij de humanistische uitvaartbegeleiding aan te melden om ook aan afscheidsrituelen een bijdrage te leveren. Tegelijkertijd meldde ik me als vrijwilligster bij een hospice omdat ik dicht bij het sterven wilde zijn als ultieme overgang.
Omdat ik mijn intuïtie meer wilde ontwikkelen, ging ik de opleiding tot aurahealer en -reader volgen, wat me erg ondersteunde in het werken met stervende mensen in het hospice.
De opleiding tot stervensbegeleider bij het NIS verdiepte dit werk. In het hospice heb ik samen met een vriendin een koor opgericht dat nu door een professionele dirigent wordt geleid en dat zingt voor gastbewoners en bij herdenkingsbijeenkomsten.
Zingen wat ik als kind veel deed, leek ik te herontdekken. Sinds een aantal jaren zing ik met veel plezier in een kamerkoor: de Byrds (naar de componist William Byrd). Ook heb ik zangles en volg ik stapje voor stapje cello lessen.
Mijn hele leven schreef ik al liedjes.
Het besef dat dit allemaal verloren zou gaan als ik plotseling zou overlijden, heeft mij de sprong doen wagen ze op cd te zetten. Inmiddels heb ik drie cd’s gemaakt.
Door de opleiding tot stembevrijder ben ik de veelzijdigheid van onze stem, het plezier van zingen en de helende werking van klank maken gaan ervaren. Ik vind het mooi om rituelen met zang of klank te ondersteunen omdat dit vaak krachtiger kan werken dan woorden.
Opleidingen:
Pedagogische en andragogische wetenschappen
Aurahealing en aurareading
Stervensbegeleiding (NIS)
Stembevrijding (Jan Kortie)
Daarnaast heb ik vele cursussen en workshops gevolgd voor mijn persoonlijke en professionele ontwikkeling (reiki, emotioneel lichaamswerk, tantra, systemisch werk, antroposofische meditatie, karmische biografie).
Ook ben ik als redactielid verbonden geweest aan de Stichting Dr. Elisabeth Kubler Ross.
Ik heb veel mensen geïnterviewd en columns over mijn werk met rituelen geschreven. Ook heb ik veel boeken gerecenseerd.
Vrijwilligerswerk:
Verbonden aan het netwerk van labyrintwerkers als bestuurslid
Verbonden aan het studiecentrum voor Antroposofie als een van de organisatoren van lezingen en cursussen
Verbonden aan verpleeghuis Nolenshage op de palliatieve afdeling waar ik zing en muziek maak aan bed
Verbonden aan ‘Vrienden van de Haagse Boekerij’ als bestuurslid
Inspiratoren:
De afgelopen jaren heb ik de Antroposofie (her)ontdekt. Ik was eerder aangelopen tegen de dogmatische uitingsvormen ervan, maar door me in de boeken en voordrachten van Steiner zelf te verdiepen, ontdekte ik een mens- en wereldbeschouwing die me de rest van mijn leven kan voeden. Het heeft mijn blikveld enorm verbreed en mijn innerlijke vrijheid vergroot.
In het Boeddhisme word ik gevoed door de oefeningen in compassie, het kijken voorbij de feiten en de openheid over het stervensproces en de dood.
Nelson Mandela heeft mij geïnspireerd door zijn besluit om te vergeven en de haatgevoelens in zichzelf om te vormen. Ho’oponopono is een oude Hawaïaanse manier van verzoening en vergeving, die bestaat uit vier zinnen. Het helpt mij enorm mezelf en de ander steeds weer te vergeven.
De Zwitserse psychiater Elisabeth Kübler-Ross is één van die mensen die tegen alle gangbare wegen in haar eigen weg met stervenden is gegaan, en daarmee baanbrekend werk heeft verricht op het gebied van leven en dood.
Verder word ik geïnspireerd door mensen die de moed hebben hun eigen pad te lopen door te luisteren naar hun innerlijke stem.
Heilige Nachten
Al vele jaren leef ik met de 13 Heilige Nachten, de periode tussen 24 december en 6 januari. Ik schrijf dan mijn dromen op. Al zeven jaar kom ik met een groep vrouwen samen om onze dromen en onze levens te delen.
Ik heb een paar artikelen op één pagina gezet die hierover gaan.
In een tweewekelijks leesgroepje met twee andere vrouwen lezen we Steiner en oefenen we met de twaalf deugden die verbonden zijn met de maanden van het jaar