Voor het eerst van mijn leven heb ik een labyrint gelopen. Een hele mooie en bijzondere ervaring. Op een van de mooiste avonden die je maar kan wensen had Marion, van Ruimte voor Rituelen (zie www. ruimtevoorrituelen.nl of op facebook) een klassiek labyrint getekend in het zand aan de kustlijn. (Heel veel prana/energie) met daarnaast een hartlabyrint.
Na een kleine kennismaking en even erbij stil gestaan te hebben wat je doel/ vraag is om het labyrint te lopen begonnen we met lopen. Ik stap het labyrint in en werd prompt misselijk en kreeg een brok in mijn keel. Om hier wat aan te doen ging ik maar neuriën/ zachtjes wat geluid produceren. Het lopen zelf voelde goed aan, mijn hoofd bleef gelukkig behoorlijk leeg. Af en toe liep ik wat sneller af en toe bleef ik even staan. Het had iets ontspannend en iets van loslaten.
Natuurlijk liep ik daarna nog het hartlabyrint. Hierin bleek het neuriën een kerstlied te zijn.
Na afloop mochten we van Marion nog een kaartje trekken. Deze mooie tekst trok ik:
“Wie een heilige ruimte binnenstapt, laat het tijdelijke los en laat zich door het eeuwige bezielen.
Marion bedankt voor de bijzondere avond en voor het heerlijke weer met de hele mooie kleurrijke zonsondergang.
Anjo Abbink, voetreflexologe in Den Haag