Er bestaat niets belangrijkers in het leven dan ceremoniën….
Pas wanneer we leren bidden –wanneer we ons oprichten en in volle kracht en schoonheid onder de weidse hemel rondlopen- kunnen we de grootsheid en schoonheid van onze wereld weer waarnemen. Door middel van gebed –van een ceremonie- openen we onszelf en wordt alles mooi en licht en vrij. Dan kunnen we weer ademhalen. De ceremoniën zijn veel groter dan je beperkte verstand. Je hele leven hangt ervan af. Zonder ceremoniën kun je niet leven…..
Zonder ceremoniën besta je alleen maar; je slaapt, staat op, werkt, kijkt televisie, en gaat naar bed. Dat is het. En dat is niets. Je bent de hele dag druk. Maar waarvoor? Voor niets…..
Misschien denk je nu: wat kan ik eraan doen? De ceremoniën zijn teloorgegaan. We hebben er zelfs geen herinnering meer aan….
Maar de zin voor ceremoniën zit in jou. Je moet hem wekken/ Hoe? Door het leven te vieren. Als je geen ceremoniën meer kent, bedenk dan nieuwe die bij je passen. Als je geen liederen kent die de schoonheid en kracht van het leven bezingen, maak nieuwe liederen! Het is niet moeilijk. Je mond is altijd aanwezig en je zult de passende woorden vinden als je naar hem opkijkt. je zult de juiste gebaren vinden als je naar hem opkijkt. dus: kijk naar hem op! Bewust. Me open hart. En dan begint de ceremonie al. Kijk naar de aarde. Hetzelfde geldt voor haar. Ze is er altijd. En ze heeft je altijd iets te zeggen. Let daarop! En de ceremonie is al begonnen. Doe iets met aandacht! Doe het zo dat het betekenis heeft voor jou. Doe het me je hart. Maar vooral: Doe het!
Uit: Smelt het ijs in je hart door Angaangaq, pag 30-33