“De dingen aan willen pakken zodat je er vanaf bent, is strijd. Strijd bestaat alleen zolang er een vijand is. Zolang je blijft strijden, is er een vijand. Ik dacht altijd: zolang er een vijand is, blijf ik strijden. Maar het is andersom.” Pauline van Venwoude
Realiteit is dat momenteel één op de drie huwelijken eindigt in een scheiding.
Te midden van alle verdrietige en lastige zaken vindt er een enorme omwenteling plaats in je leven, zeker als er kinderen zijn. 
Een ritueel waarbij je elkaar kunt bedanken voor de goede dingen die je samen hebt ervaren in je huwelijk, vraagt moed en kan een enorme bijdrage zijn om de volgende stap in je leven ‘schoon’ en zonder wrok te zetten.
Als er kinderen zijn, kun je hen geen groter cadeau geven dan een helder en duidelijk ritueel.
Als de kosten een bezwaar zijn, schroom dan niet contact met me op te nemen, dat zou geen belemmering moeten zijn.
“Eenmaal begonnen heeft de relatie recht op een eigen bestaan en op vervulling van haar mogelijkheden. Als ik begin aan een relatie krijgt die een eigen leven en begint een eigen biografie.
Dit heeft een spirituele dimensie: een verbintenis roept een spiritueel wezen op om deel te nemen aan het verbond. En als zo’n wezen dan geen voeding en ondersteuning krijgt heeft dat consequenties, want het verbond moet in ere gehouden worden. Als mensen een relatie laten verzanden, vervuilt die de atmosfeer, ook voor anderen. Dus als om een of andere reden de relatie niet verder kan, is het belangrijk dit feit onder ogen te zien en er met een of ander ritueel , een afspraak, een brief, een gesprek of een gebed een einde aan te maken.” Julian Sleigh
Enkele jaren eerder had ik hen getrouwd, twee mensen die elkaar zeer toegewijd waren, vol passie van elkaar hielden maar in hun passie ook vurige conflicten hadden.
Toch hadden ze het aangedurfd te trouwen.
Nu namen ze contact op met de vraag of ik een rol wilde spelen in het ontbinden van hun huwelijk, op rituele wijze. Ook voor de wet gingen ze de scheiding regelen.
We spraken af op een rustige, neutrale plek. We legden de spullen klaar en bereidden ons voor.
Tegenover elkaar zittend blikten ze om beurten terug op hun jaren samen, en benoemden ze het fijne, het verdrietige en alles wat nodig was.
Daarna stonden ze op en bedankten zij elkaar voor het samen leven. Ze spraken naar elkaar uit dat hun huwelijksrelatie nu stopte en ze los van elkaar verder zouden gaan.
De ringen gaven ze aan elkaar terug.
Ik verklaarde dat het huwelijk op rituele wijze ontbonden was.
Ze hielden elk een kant van een koord vast dat ik doormidden knipte.
Na een afscheidsomhelzing namen ze afstand.
Met een diepe buiging voor hun moed en de respectvolle wijze waarop ze elkaar hadden toegesproken nam ik afscheid, hun wensend dat ze, zoals ze hoopten, elkaar in vriendschap kunnen blijven ontmoeten.
Er had op die plek meer plaatsgevonden dan een scheiding tussen twee mensen.
Ze hadden werk verricht voor het grotere geheel.
Ik wens dat vele stellen die hun relatie (willen) beëindigen deze moedige mensen mogen volgen om op vredevolle wijze afscheid te nemen van elkaar en zonder wrok hun eigen levenspad mogen vervolgen.